układ wartości liczbowych, który miał być podstawą spektroskopji. I tym razem okazało się, że dokonywanie pomiarów z dokładnością do ułamka tysiącznych części procentu nie jest rzeczą tak prostą jak się wydawało pierwotnie. Wiemy dziś, że liczby Rowlanda, nie są dokładne; błąd wynoszący w zielonej części widma około 0.2 A, przewyższa znacznie błędy pomiarów współczesnych.<br>Ułożono tabelę poprawek dla liczb Rowlanda. Zamiast jego skali posługujemy się dziś skalą międzynarodową, która opiera się na pomiarach długości fali, przeprowadzonych zapomocą interferometrów. Za punkt wyjścia wzięto pomiar długości fali czerwonej linji kadmu, dokonany przez francuskich uczonych Benoit, Fabry i Perot. Otrzymali oni<br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;page nr=58&gt;<br><br>Interesującą jest