mówić. Co zaś do twojego pobytu, nie Puścimy cię z żoną tak prędko. Roześmiał się:<br>- Musimy się teraz nacieszyć tobą w spokoju!<br>Wziął mnie następnie z sobą na obiad. Pojechaliśmy pod ten sam adres co wówczas, gdy to Campilli rozpytywał mnie, o jakich restauracjach opowiadał mi ojciec, i z wyliczonych przeze mnie wybrał tę właśnie. Tym razem zaproponował ją bez wstępnych ceremonii. podczas jedzenia, podobnie jak wtedy, nie mówiliśmy więcej o sprawie. W ogóle cały obiad Przypominał ten Pierwszy. Campilli tak samo jak wtedy długo studiował listę win, zanim się zdecydował, tak samo nie dał mi zjeść tego, co chciałem, wybierając dania