ustna przekazywała prawo zwyczajowe w połączeniu z mitami i wartościami, których chrześcijaństwo nie mogło akceptować.<br><br>&lt;tit&gt;2. Prawo i pieśń&lt;/&gt;<br><br>&lt;q&gt;"Germanie - pisał Tacyt - sławią w starodawnych pieśniach, które są u nich jedynym pomnikiem tradycji i dziejów (quod unum apud eos memoriae et annalium genus est), boga Tuistona zrodzonego z ziemi. Jemu przypisują syna Manna, protoplastę i założyciela [tego] ludu, Mannowi zaś - trzech synów, od imion których najbliżsi Oceanu nazywają się Ingewonami, mieszkający pośrodku Herminonami, a pozostali Istewonami. Niektórzy &lt;gap&gt; twierdzą, że było więcej synów [Manna] i więcej nazw ludów: Marsowie, Gambrywiowie, Swebowie, Wandyliowie"&lt;/&gt;.<br>Nie będziemy dociekać tożsamości Tuistona. Wystarczy, że od niego zaczyna