mistycznego dramatu, czy świetniej (chyba tak?) pozwala wyobraźni poety "zadomowić się" w pustej międzygwiezdnej przestrzeni?]<br>Analogiczna sytuacja jak w Manfredzie- bohater wobec wszechświata - jest w Wielkiej Improwizacji z III części Dziadów. Sytuacja analogiczna, ale Mickiewicz ustawił Konrada w miejscu wybranym przeciwstawnie, w celi symbolizującej przestrzeń najmocniej zamkniętą. Uwięzienie ciała w pudle czterech ścian, odejście od materialnych realiów otoczenia sprzyja wewnętrznemu skupieniu, uwolnieniu wyobraźni.<br>Byron w Manfredzie tworzył teatr: angażował wszelkie dostępne środki, by stworzyć dla widza złudzenie roztaczającej się wokół bohatera przestrzeni nieskończonej, jego w nią wtopienia, symbiozy, coraz głębszego przenikania się światów. Kończące dramat samobójstwo było także elementem owego przenikania