niewiernych żonach, szalejących mężach, zazdrosnych siostrach i kochankach, ale stawała się też częścią kultury "wysokiej". W latach 60. amerykańscy jazzmani zaczęli odwoływać się już nie tylko do bluesa i afrykańskich źródeł, lecz także do muzyki brazylijskiej. To właśnie nucąc "Dziewczynę z Ipanemy" Carlosa Jobima publiczność z Północy dowiadywała się o pulsie bossa novy.<br><br>&lt;tit&gt;Ricky Martin&lt;/&gt;<br><br>Podobnie z literaturą. Znienawidzony przez naszego Gombrowicza Jorge Luis Borges właściwie nigdy nie był do końca pisarzem argentyńskim, choć niewątpliwie był Argentyńczykiem. Borges pisał dla Europejczyków i kochał język angielski. Może dlatego tak szybko wszedł do kosmopolitycznego panteonu intelektualistów, którzy, jak Thomas S. Eliot czy Ezra