na mapie i powtórzeniu tej operacji dla drugiego kierunku nawiązania.<br>Różnica między kreskami indeksowymi nie powinna przekraczać 0,5 mm. W przypadku większej różnicy czynności orientowania należy powtórzyć, bowiem świadczy to o błędach pomiarów terenowych. Po zorientowaniu kątomierza ustawia się odczyt kartowanego kierunku przy kresce indeksowej przez obrót kątomierza wokół punktu zerowego podziałki, odkłada się odległość na wyskalowanej podziałce, nakłuwa punkt i opisuje numerem zgodnie z dziennikiem i szkicem polowym. Skartowane punkty łączy się według rysunku na szkicu polowym.<br>Kartowanie szczegółów terenowych pomierzonych metodą przedłużeń konturów sytuacyjnych polega na:<br>- odłożeniu na bokach osnowy wartości odciętych podanych na szkicach polowych,<br>- połączeniu odpowiednich