z kolei stworzyło możliwość uprawiania postyllografii przez świeckich.<br>Reja w tym względzie poprzedził Bernard Wojewódka, tłumacz i drukarz (uczeń Erazma z Rotterdamu), który ok. 1545 r. zabrał się do spolszczenia luterańskiej Postylli Antoniusa Corvinusa - nie wiemy jednak, czy przekład ukończył, edycja taka w każdym razie nie dochowała się. W 1556 r. w Królewcu ukazała się natomiast Postylla polska domowa... Grzegorza Orszaka, wydana przez Jana Seklucjana, który sam w tym wydaniu kilka kazań własnego pióra umieścił.<br>Określenie "postylla domowa" mogłoby się stosować i do dzieła Reja, które było nie tylko wzorem czy wręcz gotowym tekstem do użytku kaznodziei zborowego, lecz także lekturą