Rozróżnienie powyższe jest ważne z tego m.in. powodu, że wyznacza dwojaką zasadę oceny proponowanych rozwiązań teoretycznych. Model podejmowania decyzji jest tym lepszy pod względem opisowym, im dokładniej aproksymuje rzeczywiste zachowanie decyzyjne - z ewentualnymi błędami włącznie. Tym lepszy zaś jest pod względem normatywnym, im trafniej reprezentuje to, co chcielibyśmy nazwać racjonalną (a więc godną zalecenia) zasadą podejmowania decyzji.<br> Znaczna większość prac z zakresu teorii podejmowania decyzji (w tym również takie, które operują pojęciem prawdopodobieństwa subiektywnego) jest inspirowana przez zamierzenie normatywne. Nie wynika stąd wszakże, iż są one bezużyteczne dla psychologa uprawiającego badanie opisowe. Opis bowiem uprawiany bywa często w kategoriach odchyleń