jest zbyt reaktywny wobec głównych elementów budulcowych makrocząsteczek biologicznych. W środowisku zasadowym reaguje wolno z aminokwasami; w fizjologicznym zakresie pH szybkości tych reakcji są większe, ale i tak pozostają małe w porównaniu z szybkością dysmutacji samego rodnika. Innymi słowy, znacznie większe jest prawdopodobieństwo tego, że anionorodnik ponadtlenkowy mając "do wyboru" reakcję z innym anionorodnikiem ponadtlenkowym czy rodnikiem wodoronadtlenkowym lub z przeciętnym aminokwasem "wybierze" reakcję dysmutacji niż że "skusi go" reakcja z aminokwasem. Stosunek tych prawdopodobieństw będzie równy stosunkowi odpowiednich stałych szybkości reakcji - ale pod warunkiem, że stężenia obu potencjalnych reagentów (innego rodnika O2 czy HOˇ2) lub aminokwasu będą sobie równe