należności z kontroli ceł i taryf nikaraguańskich. Następca Zelayi, Adolfo Diaz, był już uległy wobec Stanów Zjednoczonych i gotów na spełnienie wszystkich żądań. Nikaragua jednak nie zgodziła się na takie uzależnienie. Diaz wezwał na pomoc Amerykanów. Dwutysięczny oddział amerykańskiej piechoty morskiej wylądował 14 sierpnia 1912 r. w Nikaragui i stłumił rebelię. Przywódcę opozycji deportowano, a w stolicy kraju, Managui, pozostawiono niewielki oddział piechoty morskiej, który w ciągu trzynastu lat (1912-1925) czuwał nad tym, aby władza pozostawała w rękach sił proamerykańskich.<br>Stanom Zjednoczonym zależało na kontroli Nikaragui, tu bowiem leżała alternatywna droga do kanału międzyoceanicznego. Rejon ten uznano za niezwykle ważny