stało się więc naturalnym uwieńczeniem tego procesu. Innego przykładu dostarcza Litwa. Była ona również potężnym państwem kontynentalnym. Od czasu unii z Polską postępowała polonizacja Litwy. Warstwy wykształcone coraz chętniej mówiły po polsku i przyjmowały polską kulturę; lud pozostał przy języku ruskim lub litewskim. Również tu w końcu XIX wieku nastąpił renesans tożsamości narodowej, odrodzenie języka i kultury litewskiej. Zjawiska odrodzenia narodowego i odzyskania niepodległości państwowej łączą się na ogół z bardzo silnymi emocjami zbiorowymi, z ogromnym wzrostem patriotyzmu, a nawet szowinizmu narodowego.<br>116. Na terenie Europy wschodniej powstają też w XX wieku całkiem nowe twory państwowe o narodowym charakterze. Przykładem takiego