Tatrzańskiego w Zakopanem. Kiedy wybuchła wojna we wrześniu 1939 r., Oppenheim wyjeżdża harleyem najpierw do Krakowa, gdzie oddaje książeczkę czekową Pogotowia i kwity za zrealizowane rachunki prof. Waleremu Goetlowi. Potem udaje się na wschód, gdzie ukrywa się do 1942 r. u E. Aleksiejewskiej (przyjaciółki Borysa Wigilewa). Pracuje jako robotnik przy robotach ziemnych. W 1942 r. przekrada się do Warszawy i jako sanitariusz bierze udział w powstaniu warszawskim (1944) w szpitalu powstańczym Armii Krajowej na Hożej. 12 października 1944 r. wraz z rannymi żołnierzami AK, opuszcza podstawionymi przez Niemców pociągami Warszawę. W marcu 1945 r. wraca do Zakopanego na stanowisko Naczelnika TOPR - ma