Raham.<br>- Mów, posłuchamy cię pilnie - odrzekli.<br>- Będę mówił zatem, synowie Nachora! Panu mojemu, Ab-Rahamowi, minęło dawno <br>sto lat wieku. Nie żyją już rówieśnicy jego, sam pozostał jako cedr na równinie, <br>rozpamiętując czasy bardzo dawne. Za koronę mu stoi wielkie doświadczenie, a <br>sławą bojaźń Boża. Nie jest mu znaleziony mąż równy w mądrości i czcigodności. <br>Sam Bóg Najwyższy Stworzyciel nieba i ziemi, Przymierze z Ab-Rahamem uczynił <br>i na jego ciele Przymierze to potwierdził, który to znak całe plemię nosi. Bóg <br>błogosławi mojemu panu, że stał się możny. Nadał mu owiec i krów, złota i srebra, <br>sług, niewolników i niewolnic. Sara