wieczorem, by kilka minut po północy przybyć do Skierniewic. Wokulski rozmawia z Łęckim, a Izabela ze Starskim; ta sytuacja trwa, jak informuje narrator, do Pruszkowa. Za Pruszkowem Wokulski przestaje słuchać uważnie przyszłego (a raczej, jak wiemy skądinąd, niedoszłego) teścia, coraz częściej za to nadstawia ucha, o czym na sąsiedniej kanapie rozmawiają po angielsku narzeczona z kuzynem. Wszystko to odbywa się w salonce, wynajętej przez Wokulskiego dla całej czwórki. Za Radziwiłłowem (najwidoczniej około 23.30, zważywszy, że regulamin kolei zabraniał wówczas maszynistom rozwijać prędkość większą niż 50 kilometrów na godzinę) rozpoczyna się rozmowa, w całości przytoczona w powieści, z której Wokulski dowiaduje