na szczęście się ocknął<br>generał nasz - Bagno.<br>A Bagnu niestraszne<br>żydowskie przechwałki,<br>bo on ma za sobą<br>gazrurki i pałki.<br><br>Gdy rzucił do walki<br>te pały i rury,<br>to pierze z sjonistów<br>leciało i wióry.<br>Przed dzielnym ormowcem<br>sam Dajan umyka<br>i rzuca na pastwę<br>gazrurkom Ajzyka,<br>a Czajka zdradzona<br>rozpacza i łka:<br>Dajana, Dajana,<br>Dajana maja!<br><br>Już kraj nasz oczyszczon<br>z sjonistów przeklętych,<br>zostały w nim tylko<br>Moczary i Kępy. <br>I nocą z pomnika<br>spogląda wieszcz blady,<br>jak po tych moczarach<br>wciąż snują się dziady.<br>Czas zamknąć pointą<br>balladę tę całą:<br>Choć znikli sjoniści,<br>lecz BAGNO zostało.&lt;/&gt;<br><br> <br>&lt;div type="poem" sex="m" year=1968&gt;&lt;tit&gt;ROZMOWA W KARTOFLARNI