wody. Wyłowili go milicjanci, a ponieważ protestował głośno, zabrano was obydwóch i tego wieczoru nie musieliście się troszczyć o nocleg. "Wszystko byłoby dobrze - pisałeś - gdyby nie to, że w tej wodzie Krzysiowi zginął but". Uśmiechnij się do mnie, przyjacielu, podnieś ku mnie twarz swoim dawnym gestem.<br>Przecież wiesz, że nie rozstałam się z tobą w tłocznej poczekalni dworca morskiego. Myślałam o tobie wspinając się na pokład i kiedy ląd zmienił się w szarą kreskę i oczy ludzi obeschły, usiadłam na łóżku, żeby napisać do ciebie list. Wiele tych kartek zapisywanych codziennie nigdy nie dotarło do twoich rąk. Nie wysyłałam ich. Przetrwały