z publicystyki, są wyjątkowo zgodne z panującymi stereotypami.<br><br>Najtrudniejszy - pozornie - problem stwarza grupa robotników przemysłowych i pokrewnych. Nie zwykło się bowiem przypisywać cechy ruchliwości przestrzennej jako szczególnie wyróżniającej tę właśnie kategorię społeczno-zawodową. A jednak hipoteza ta ma przesłanki zasadności, ponieważ we wszystkie wielkie budowle socjalizmu, których społeczne koszty właśnie rozważamy, wpisane były losy robotników przemysłowych. Oni to przede wszystkim produkowali energię elektryczną i cieplną, montowali i naprawiali sieć i urządzenia elektryczne, zatrudniali się przy produkcji i spawaniu metali, produkcji chemicznej, papierniczej itd. I oni też byli najczęściej mieszkańcami hoteli robotniczych, ich rodziny zaś zostały na wsiach lub w małych miastach