wreszcie się normalnie zachowywać!, przestaniesz wydziwiać!, kiedy tata prosi, żebyś coś zrobił, albo żebyś czegoś nie zrobił, to tak musi być!, albo: no jak to robisz, przecież mówiłem ci, żebyś tego tak nie robił, co ty będziesz mi tu mówił, że robisz tak, jak robisz inaczej! I potem sprawiedliwość zostaje rychło wymierzona, w ruch idzie odpowiednio szeroki pasek z szafy specjalnie na tą okazję, jedno uderzenie, drugie uderzenie.., aż do pierwszego bólu ręki i jeszcze później, na deser, krzyki - no przestań się mazgaić, bo ci coś zrobię! Jurka na samą myśl świerzbiała ręka i bolały go niemożliwie jądra - będę dbał, żeby