zawrotną szybkością leciał wzdłuż chodników, niszcząc po drodze wszystko, co było słabe i chwiejne zamiatając bruk i pędząc przed sobą kolumny kurzu i próchna. Tegoż wietrznego ranka krawiec Gold otworzył drzwi na ganek, lecz zamknął je czym prędzej i zabronił dzieciom wychodzić z domu. Pomimo tej obrzydliwej, dławiącej niepogody Widmar słaniał się przez cały dzień po mieście, niecierpliwie oczekując wieczoru. W kieszeni marynarki chował pamiętniki Zofii Dubilanki.<br>Historia poznania się Widmara z jego przyszłą żoną, jak również historia ich małżeństwa i miłości była skrupulatnie spisana w pamiętnikach wieloletniej kochanki Widmara, zmarłej rok temu w Szpitalu Wszystkich Świętych. Wyjątki z nich po