zbudowanych liściach. Idealnie natomiast powiązać można budowę męskich i żeńskich szyszek iglastych z odpowiednimi organami kordaitów (ryc. 12.16). W tym przypadku na przyjęcie stosunku przodek-potomek nie pozwalają jednak wielkie, równolegle unerwione liście kordaitów (ale bez nerwu głównego).<br>Nie są też znani przodkowie dzisiejszych sagowców. Budowa najstarszych wczesnopermskich liści sagowców z nasionami na zawiniętych brzegach sugeruje ich pokrewieństwo z paprociami nasiennymi typu Spermopteris. W toku dalszej ewolucji liczba zalążków na poszczególnych owocolistkach w szyszce uległa zmniejszeniu aż do pary. Jeszcze dalszej modyfikacji podległy męskie narządy rozmnażania, przekształcając się w zwarte szyszki (ryc. 14.7). Stosunkowo pierwotną budowę zachowały natomiast męskie