kluczowa: wprawdzie od jego czasów nastąpiły "trzy lub cztery uogólnienia fizyki z metafizyką włącznie, każde następne bardziej subtelne", nasz bohater niewiele rozumie z tego, co się wokół niego dzieje, a jednak to on może zadecydować o losach cywilizacji.<br><br>"Perfekcyjna niedoskonałość" to kolejna powieść Jacka Dukaja, najbardziej dziś cenionego polskiego autora science fiction młodszej generacji, gdzie problematyka SF miesza się z wywodem filozoficznym. Punktem wyjścia w poprzedniej jego książce - "Innych pieśniach" - była tradycja filozofii Arystotelesa, tu kluczowy wydaje się postulat katolickiego ewolucjonisty Pierre'a Teilharda de Chardina, by "czystym uściskiem objąć Wszechświat". W wariancie powieściowym ten uścisk z Wszechświatem sprowadza się do opisania, jak