Typ tekstu: Książka
Tytuł: Klechdy domowe
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1960
ją na ławie tuż przed nakryciem dla najważniejszego gościa i jeszcze po wierzchu przykrył pasiakiem.
- Po co stawiasz ta skrzynka, kumie? - zapytał go starzyk*-sąsiad, który najpierwszy przybył w gościnę.
Gospodyni, dzieci i jeszcze dwaj bracia górnika obstąpili go kołem i także, zdziwieni, gadali:
- To przeca jest do śmiechu, takie siedzisko szykować dla gościa! Coś ty, chłopie!
- Bier no ta skrzynka i pasiak, a ciep do komory!
- Któż tak siednie za stołem?
- Jakiegoś to cudaka zaprosił na wieczerza?
- Dziwno, i tyla!
Zrozumiał górnik, że czas uprzedzić wszystkich, kogo to na wieczerzę zaprosił, przeto rzekł:
- Kiej się tak dziwujecie i wiedzieć chcecie
ją na ławie tuż przed nakryciem dla najważniejszego gościa i jeszcze po wierzchu przykrył pasiakiem. <br>- Po co stawiasz ta skrzynka, kumie? - zapytał go starzyk*-sąsiad, który najpierwszy przybył w gościnę. <br>Gospodyni, dzieci i jeszcze dwaj bracia górnika obstąpili go kołem i także, zdziwieni, gadali: <br>- To &lt;orig&gt;przeca&lt;/&gt; jest do śmiechu, takie siedzisko szykować dla gościa! Coś ty, chłopie! <br>- &lt;orig&gt;Bier&lt;/&gt; no ta skrzynka i pasiak, a &lt;orig&gt;ciep&lt;/&gt; do komory! <br>- Któż tak &lt;orig&gt;siednie&lt;/&gt; za stołem?<br>- Jakiegoś to cudaka zaprosił na wieczerza? <br>- Dziwno, i &lt;orig&gt;tyla&lt;/&gt;! <br>Zrozumiał górnik, że czas uprzedzić wszystkich, kogo to na wieczerzę zaprosił, przeto rzekł: <br>- Kiej się tak dziwujecie i wiedzieć chcecie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego