Axela Oxenstiernę system zdał doskonale egzamin podczas małoletniości Krystyny, w najbardziej dla Szwecji krytycznych momentach wojny trzydziestoletniej. Władcy nie chcieli jednak pogodzić się utratą realnych wpływów. Królowa Krystyna (1644-1654) starała się rozbić istniejący porządek pozyskując sobie niższych urzędników pracujących w kancelarii, wprowadzając do rady państwa licznych nowych ludzi i skłócając szlachtę z pozostałymi stanami. Karol Gustaw (1654-1660), który całe panowanie spędził w obozach wojskowych, omijał zbudowany przez arystokratów system, posługując się na co dzień urzędnikami kancelarii polowej i nie obsadzając wakujących urzędów ministerialnych. Jego przedwczesna śmierć znów jednak oddała pełnię władzy w ręce arystokratycznej regencji z kanclerzem Magnusem Gabrielem