dokładnie zrozumieć ich dynamiki. Umożliwiła to dopiero dynamika nieliniowa. Obecnie układy dynamiczne, działające tak jak &lt;name type="tit"&gt;reakcja Beiłousowa-Żabotyńskiego&lt;/&gt;, są modelowane komputerowo (6). Stało się to możliwe dzięki ich stosunkowej prostocie. Trudniejsze było zrozumienie podobnie działających układów złożonych z wielkiej liczby składników, lecz z tym także uczeni sobie poradzili. Takimi bardzo skomplikowanymi procesami, których na pewno nie można opisać nawet w najbardziej złożony mechaniczny sposób, są zjawiska zachodzące w świecie żywych organizmów. Badając je trzeba konsekwentnie stosować opis statystyczny, a problem polega na tym, by wśród ogromnej liczby danych doszukać się ukrytych w nich prawidłowości związanych z możliwym istnieniem &lt;orig&gt;atraktorów&lt;/&gt;. <br>Takie modele