budzi się <br>z dziennego snu, pływak wychodzi <br>z wody. Piękna kobieta pozuje do <br>szczęścia, mężczyźni udają nieco <br>odważniejszych niż są naprawdę, <br>muzeum egipskie nie tai ludzkich <br>słabości. Istnieć, oby istnieć jeszcze, <br>być może oddając się w dzierżawę <br>którejś z zimnych gwiazd. I czasem <br>drwić z niej, że chłodna jest i śliska <br>jak żaba w stawie. Wiersz rośnie na <br>sprzeczności lecz jej nie zarasta.&lt;/&gt; &lt;page nr=42&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;SMUTNA, ZMĘCZONA&lt;/&gt;<br>Smutna, zmęczona, brzydka i samotna <br>Stoisz przy oknie, blisko płótna <br>Zwanego ulicą, światem lub miastem, <br>Pani Arnolfini odcięta od męża. <br>Kołysze się, kołysze owad Bergsona <br>Złapany w pajęczą sieć. Między nami <br>Płynie ocean. Między nami śpią