bezładnych pozornie plam, wyłania się kształt drzew, cały widoczny motyw.<br>Upłynęła dłuższa chwila, w pewnym momencie, przerywając pracę, odwróciła się w moją stronę i zawołała: "jak panu idzie? Mając dość zaawansowany rysunek, z tremą podszedłem i pokazałem. Patrzyła chwilę i powiedziała: "wie pan, nie przypuszczałam, że pan tak szybko i śmiało chwyta charakter... Po dłuższej chwili dodała: "to jest dobry rysunek, bardzo się cieszę... "Nie zaprzeczę, że słowa te zrobiły mi wielką przyjemność i poczułem się pewniejszy...<br>Wracając do domu, cały czas opowiadała mi o swoich perypetiach gdy zaczynała studia. "Pana śmiałość bardzo mi się podoba, mnie tego brakowało i pamiętam