człowieka również wzbogaciły opis systemu sterowania jego lokomocją. Stwierdzono, że poziom najwyższy tego systemu stanowi kora motoryczna mózgu, w której określane są ruchy dobrowolne na podstawie informacji odebranej z niektórych receptorów (wzrok, receptory dotyku w skórze). Zwoje ośrodkowe mózgu to skomplikowane centrum sterowania ruchami, które zapewnia utrzymanie równowagi ciała i stabilności postury. <br>Móżdżek koordynuje ruchy i ma możliwość uczenia się. Poziomy wyższe systemu <br>sterującego ruchem, tzn. kora motoryczna, pień mózgu i móżdżek, stosują sterowanie z wyprzedzeniem, przewidując skutki czy warunki ruchów. Przykładem takiego prognozowania jest planowanie ruchów z wykorzystaniem informacji wzrokowej do przewidywania kolizji z przedmiotem i wcześniejszej korekty trajektorii poruszającej