życia ulicy, kawiarni, teatru, w notowaniu mody, w czułym badaniu francuskiego pejzażu - jest radość posiadania, tak właściwa wiekowi dziewiętnastemu, afirmacja postępu i jego różnorodnych możliwości.<br> Niemniej musi coś być z prawdy w zdaniu, że impresjoniści "uwolnili nas od tyranii tematu". Ich celem była malarska eksploatacja tego, co jest dokoła nas - stąd świeżość odczuwania wynikająca z oporu, jaki stawiają nietknięte i nieuformowane humanistyczne rzeczy, np. nigdy dotychczas nie malowane baletnice u Degasa, czy tłum bawiący się na balmusette. Czysto zmysłowy stosunek do rzeczywistości kryje w sobie jednak zwykle możliwości wyczerpania się i zastąpienia siły bodźców siłą wrażeń, a więc np. ta sama