Nie, panie profesorze, to dopiero &lt;hi rend="spaced"&gt;potem&lt;/&gt;, nastało. Bo żył tu przedtem lud rybaków, nawigatorów... Tu Rzymianie po bursztyn przyjeżdżali... eeeech... "dość Gerta!", jak mówi ksiądz proboszcz... "ty jansenistka! Ty poganka!" Ja, ja bardzo przepraszam pana profesora. <br>Wstał i ucałował jej rękę, którą wysunęła zawstydzona. Poczuł ją. Jej suchość. "Służba u staruszka upustynniła żeńskie łąki". Usiadł do kawy. Jadł i pił sam, zahaczony nierównym oddechem o linijki listu, które skandowały jakiś ciemny rytm przed jego nie widzącymi oczami. <br>Obtarł usta i wstał. "Tym razem trzymać się ścieżki. Harcerskości. Lepsze skautowanie niż bure pomyje, co sikają do pasa. Prosto do oberży. Za wcześnie