dzierżący dokument profesorski odczytał wśród straszliwej ciszy:<br>- Kaczanowski - Ostrowicki - Wnuk.<br>Ogromny kamień stoczył się z hukiem z trzydziestokrotnego ,serca łajdackiej klasy siódmej.<br>Staruszek był tak zdumiony, jak gdyby był świadkiem czarnoksięstwa. Patrzył na Cisowskiego z wyraźnym strachem. Powolnym ruchem wziął z katedry kartkę Cisowskiego i stwierdził, że jak trzy byki sterczą na niej owe trzy nazwiska. Spojrzał na klasę: klasa miała na gębach uśmiech od ucha do ucha &lt;page nr=24&gt;.<br> Jedni od lewego ku prawemu, inni od prawego ku lewemu. Spojrzał na Cisowskiego: ten się uśmiechał, ale nieznacznie, jak gdyby wcale nie Chełpił się zdumiewającym zwycięstwem. Znać było jednak, że jest szczęśliwy.<br>- Pan