odwiedzał stale pewien starszy pan, wdowiec. Rozmawiali ze sobą... Mama pomagała mu sadzić kwiatki... Po pewnym czasie Żmurek, bo tak się ów wdowiec nazywa, napomknął, że czuje się bardzo samotny, i to, i owo. Od słowa do słowa zgadało się, że po żonie, która umarła kilka lat temu, zostało sporo sukien, futro, bielizna, które w sam raz pasowałyby na mamę. Okazało się do tego, że pan Żmurek ma domek na Woli i jakąś tam emeryturkę... W końcu zaproponował mamie małżeństzvo. Mama poszła do niego, przymierzyła suknie, futro. Wszystko w bardzo dobrym stanie i pasowało jak ulał. Było jeszcze trochę biżuterii, przy