których świeciły jego <br>dwie jasne przewodniczki. Nie było już ani śladu statku, <br>roztopił się w nocy.<br><br>Przechylając ciało z jednego boku na drugi, Awaru zagarniał <br>wodę ramionami. Płynąc zanurzał twarz i zaglądał <br>w głąb morza. W przejrzystym wnętrzu oceanu unosił <br>się opar zielonkawego światła. Chmury świecących <br>żyjątek jak rozdmuchiwany żar świeciły słabiej <br>to znów silniej, pozwalały się unosić prądom, <br>skupiać i rozpraszać na przemian.<br><br>Kiedy Awaru przecinał żywy obłok, wokół ciała <br>rozbłyskiwały zielone iskry. Gdy przenosił rękę <br>nad głowę i z rozmachem uderzał o falę, spod <br>dłoni tryskał pióropusz zielonego ognia.<br><br>Pod nim, w szklistym przestworzu, unosiły się ryby. Poznawał <br>je