ocenach intensywności zapachu (bez pobierania i transportu próbek). Zależność intensywności zapachu (I) od stężenia odorantów (LJZ) opisuje prawo Webera-Fechnera w postaci: I=k log LJZ, gdzie k oznacza stałą empiryczną (współczynnik Webera-Fechnera).<br>Przygruntowe stężenia odorantów w otoczeniu emitorów można przewidywać na podstawie wyników badań emisji, po przeprowadzeniu komputerowych symulacji dyspersji. Obliczenia wykonywane z wykorzystaniem modelu Pasquille'a prowadzą do określenia stężeń zdefiniowanych jako wartości średnie odniesione do trzydziestu minut. Prognozowanie prawdopodobieństwa występowania w wybranym punkcie terenu zapachu o określonej intensywności wymaga oszacowania stężeń odnoszących się do kilku sekund (jeden-dwa wdechy). Przyjmuje się, że są to wartości około dziesięciokrotnie większe