jak serce zakołatało groźnie i słodko.<br>- Mogłabym to robić wiecznie - oznajmiła i sama przestraszyła się swych słów.<br>Z żalem odłożyła kawał drewna i wróciła do pomieszczenia, w którym siedział milczący Żyd. Uśmiechnął się, gdy wybrała bransoletkę z muszli i szybko wyszła z jego składu. Otoczył się dymem z nargilii.<br><br>&lt;page nr=8&gt;<br>Śnieg sypał w oczy, a mroźny wiatr wdzierał się pod liche ubranie. Bruno Jasieński biegł, potykając się na zamarzniętych grudach. Gonili go czerwonoarmiści. Ze śnieżnej zawiei wychylały się zarośnięte twarze, wykrzywione bestialskim śmiechem maski. Bagnety uderzały w pierś. Bruno odwracał się i próbował ucieczki. Na próżno. Otoczyli go. Zamknęli twardymi łapami. Mur