tak samo wolno na tle gwiazd jak 1992 QB1. Po czym worek z odkryciami się rozwiązał. Do końca 1998 roku zaobserwowano już ponad 80 obiektów z pasa Kuipera. Obiegają one Słońce w odległości 30-50 j.a., a ich średnice wynoszą od 100 do 760 km. Jewitt i Luu ostrożnie szacują, że liczba tego rodzaju ciał powinna sięgać co najmniej 1500, co doskonale odpowiada astronomom próbującym wytłumaczyć istnienie systemów Pluton- -Charon i Neptun-Tryton. Według innych ocen w tym rejonie Układu Słonecznego należy się spodziewać istnienia około 200 milionów skalno-lodowych brył większych niż 10-20 km. Najważniejsze elementy układanki zaczęły