poradzić sobie z jednoznacznym postulatem prezydenta Kwaśniewskiego w tej sprawie, otwiera jeszcze szerszy niż dotąd dostęp do dzieci treściom, które są niczym nieuzasadnionym gwałtem na ich umysłach, psychice, wyobraźni. Dla ukrycia tej oczywistej prawdy wymyślono dwa fortele, które mogą wydać się przekonujące jedynie ludziom naiwnym lub pochłoniętym bez reszty codzienną szamotaniną. Pierwszy: że edukacja seksualna to nowoczesny sposób kształcenia dzieci w sprawach zdrowia, biologii, świadomości, czym jest ich własne ciało. I drugi: że wprowadzając ten przedmiot z dbałością o kulturę przekazu, o moralną wrażliwość dzieci czy nawet przekonania religijne, wyeliminuje się niebezpieczeństwa tej edukacji. Wydaje się, że oba te, skądinąd prymitywne