przyznała Kasia. - Wiedziałam, że oni są gdzieś w pobliżu. Spodziewałam się, że Sebastian zaraz ich zwęszy i spotkam się z nimi. Szłam więc tą ścieżką, szłam, i wcale się nie bałam. W pewnej chwili usłyszałam, że ktoś mówi po niemiecku...<br>- Nie rozpoznałaś głosu?<br>- To był głos męski. Sebastian zaraz zaczął szczekać i rzucił się w tamtą stronę. Głos dobiegał z góry, zza resztek muru. Pies szybciutko pomknął przez krzaki, a ja przedzierałam się znacznie wolniej. Jeszcze przez chwilę dobiegało mnie szczekanie psa. I raptem ono urwało się. Gdy weszłam na górę, Sebastian leżał bezwładnie obok muru zamkowego. Jeśli chcecie, mogę was