naiwność (co prawda, w roku 1959 Christa Wolf miała lat równe trzydzieści) albo nadgorliwość szczerze wierzącego wyznawcy ideologii (jak wiadomo, idealiści tego rodzaju zawsze gotowi są do sprawienia przykrości paru poszczególnym ludziom, np. donosząc na nich do odpowiednich władz, jeśli tylko im wytłumaczyć, że w ten sposób przyspieszają nastanie powszechnej szczęśliwości całego rodu ludzkiego). A do tego dochodzi kwestia szerszego kontekstu, w jakim wypada widzieć całą aferę. W roku 1991 ukazał się w Monachium intersujący zbiór polemik ogłoszonych w trakcie pierwszego stadium kontrowersji wokół pisarki; książka nosiła tytuł Es geht nicht um Christa Wolf. Chodzi w tym wszystkim - w sposób poniekąd