Buko, na którym nie widać było żadnych poważniejszych uszkodzeń. - Pan Hagenau pięknie powoził. Walnie się spisał... O, Hubercik, cały jesteś? Ha, widzę, że żyjesz. Gdzie Woldan, Rymbaba i Wittram? <br>- Już nadjeżdżają.<br>Kuno Wittram ściągnął hełm i myckę, włosy pod nią miał skręcone i mokre. Blachę naramiennika cięcie postawiło skrajem na sztorc, tarczka była zupełnie zdeformowana. <br>- Pomóżcież - zawołał, jak ryba łapiąc powietrze. - Woldan ranion...<br>Zwlekli rannego z kulbaki, z trudem, wśród jęków i stęknięć, ściągnęli mu z głowy mocno wgięty, powykrzywiany i roznitowany hundsgugel.<br>- Chryste... - wystękał Woldan. - Alem dostał... Kuno, zobacz, mam jeszcze oko?<br>- Masz, masz - uspokoił go von Wittram. - Nie widzisz