pracy niby są większe. Jednak bezrobotni koczują w nocy pod pośredniakiem, żeby zaklepać miejsce w kolejce po zatrudnienie. <br>Na korytarzu spotkaliśmy trzy kobiety, które od lat czekają na stałą pracę, ale do dziś jej nie dostały. Chętnie rozmawiają, ale nie chcą podać nazwisk ani pokazać twarzy. <br>- Mam 34 lata, jestem szwaczką, na bezrobociu od ośmiu lat. Wychowuję dwójkę dzieci. Po tym jak zabrali mi dodatek dla samotnej matki, jedyny mój dochód to dodatki rodzinne na dzieci i zasiłki z opieki społecznej. Skończyłam kurs na opiekunkę, ale w PCK nie ma miejsca. Chętnie zamiatałabym ulicę, ale i taką pracę ciężko dostać - mówi