od dnia, w którym pożegnawszy się czule z moim kochankiem - Bogiem Czasu - odnalazłam ową jaskinię, a w niej grotę z jeziorem na stropie, które okrążyłam równo pięćdziesiąt razy, pięćdziesiąt łyków Wody Czasu wypijając. I dziś zatrzymany Czas przyjdzie upomnieć się o mnie. Zapamiętajcie bowiem, że Czas można zatrzymać, można zmienić szybkość jego biegu, niekiedy na chwilę odwrócić. Ale on zawsze istnieje i zawsze trafi na swoje miejsce. Zyskałam co chciałam - zatrzymałam swoją urodę i młodość. Ale nie trzeba było takich igraszek podejmować! Tak jak lustro tylko wtedy swoją moc okazuje, kiedy ktoś się w nim przegląda, tak i młodość i uroda