filozofów ani pisarzy nie sądził inaczej.<br>Także Mickiewicz. Wprawdzie ostrze kąśliwych słów z III części Dziadów: &lt;q&gt;&#132;wieleż lat czekać trzeba, nim się przedmiot świeży / Jak figa ucukruje, jak tytuń uleży?"&lt;/&gt; było skierowane przeciw zaśniedziałym warszawskim klasykom, wprawdzie w Dziadach to klasycy nie dopuszczają do poezji tematów współczesnych, zaś "młodzież" szyderczo ich krytykuje; wprawdzie Mickiewicz nawet wprowadził temat współczesny do Dziadów, ale przecież sam we wczesnych tekstach - w Uwagach o Jagiellonidzie, w listach do Odyńca ("Powtarzam milion razy, że nasz wiek potrzebuje dramatów historycznych", list z 20 V / 1 VI 1828), w rozprawie O krytykach i recenzentach warszawskich - wiązał pojęcie "nowego