ten sposób, że wyniki działań na parach tych elementów również sobie odpowiadają w tym przyporządkowaniu.<br>Przykładem grupoidów izomorficznych są zbiory: A - zbiór liczb naturalnych i B - zbiór potęg o danej podstawie, np. 2, i wykładnikach naturalnych. W zbiorze A rozpatrywanym działaniem jest dodawanie, a w zbiorze B - mnożenie. Ułóżmy tabelki (tab. 1 i tab. 2) obu działań dla liczb naturalnych od 1 do 6, ponieważ nie możemy przecież przedstawić tabeli dla nieskończonego zbioru liczb naturalnych.<br>Z tabelek tych widać, że gdy weźmiemy np. liczby 3 i 5 z wynikiem dodawania 8, to w zbiorze potęg z działaniem mnożenia nie tylko liczbie