postanowił przebudować praktykę dydaktyczną, dając jej nowe podstawy psychologiczne (teoretyczne). W tym celu zbudował spójny system działań (a nie mniejszych teorii) dydaktycznych oparty na wynikach badań naukowych przeprowadzonych w pracowni Piageta. Akceptując wyniki badań psychologicznych uzyskane przez Piageta i chcąc nauczać dzieci (a więc chcąc działać praktycznie), pedagog powinien postępować tak, aby jego działania dydaktyczne były niesprzeczne z dyrektywami wyprowadzonymi przez Aebliego z teorii Piageta. Przytoczony tu przykład jest przykładem pozytywnego, w interesie podmiotu (tu: dziecka), stosowania wiedzy psychologicznej w konkretnej sferze praktyki społecznej.<br><br>Obok pozytywnych istnieją też negatywne przypadki sięgania przez decydentów ze sfery praktycznego działania po wiedzę psychologiczną (naukową) w