Sam nastawił ten zegar... Jakby na potwierdzenie swoich myśli, usłyszał szmer za drzwiami. Serce skoczyło mu do gardła. Dobrze, że nie jest jeszcze jasno, pomyślał.<br>Ewelina wśliznęła się pod koc. Była naga. Chwilę leżeli w bezruchu. A potem poczuł dłoń, która wsunęła się pod piżamę. Delikatne palce obejmowały go w taki sposób, że w całym ciele rozlało się gorąco. Zapragnął tej kobiety. Czuł się, jak spragniony śmiertelnie człowiek, któremu podają szklankę wody. Chciał powiedzieć, że ją kocha, chciał mówić do niej słowami poetów. Chciał ją nazwać swoją Beatrycze. Ale gardło miał zaciśnięte. Pod powieki napłynęły łzy. Obejmował szczupłe ciało, dotykał piersi