niechęć.<br>Tak, to było to. Nie szkodzi, że obiecała. Że <br>wszystko - prawie wszystko - rozumie. Ile razy będzie <br>dziś liczyć w myśli do dziesięciu?<br>"Oczywiście, że nie ma - chce odpowiedzieć. - Przecież <br>wiesz, że jej o tej porze nie ma w domu".<br>- Nie ma - mówi tylko trochę za głośno.<br>- Nie krzycz. Taki ton zostaw dla matki. No tak, jej <br>nigdy nie ma. A ty? Dlaczego jesteś taka czerwona? Co robiłaś? <br>Coś, czego nie powinnam wiedzieć? Prawda? Dlatego biegłaś <br>aż pod górę. Niby, że na spotkanie babki. Kochająca <br>wnuczka! Nie musisz fatygować się ani z powitaniem, ani <br>z tłumaczeniami. Wszystko kłamstwo. Mnie na to