nitki. Potem poszedłem do "Głosu Robotniczego" - obiecali się zająć, nawet jakąś notatkę wydrukowali, że w naszym instytucie szykują się spore zmiany programowe, a nawet personalne - nie wiem, skąd mieli takie informacje, bo nie ode mnie - i w końcu nic z tego nie wyszło. Wtedy wziąłem ten urlop i poszedłem na tramwajarza. I napisałem do was. <br>- Dawno to było?<br>- Na pierwszego, jakieś dziesięć dni temu, nie?<br>Po przejrzeniu całości materiału chciałem spotkać się z panią profesor. Zadzwoniłem do Instytutu, ale dyrektorki jeszcze nie było - miała pojawić się dopiero koło południa. Poprosiłem sekretarkę, żeby mnie zapowiedziała i obiecałem jeszcze raz zadzwonić.<br>W mieście