wagą równa się z wiekami...<br>Od warszawskiego września, aż po zimny, mglisty,<br>Wyczekujący sierpień - był on jednym pasmem<br>Wzruszeń nad ludzką miarę. Kochałam w tym czasie<br>Kolejno poznawane przyjazne narody,<br>Jak dawniej kochać mogłam poszczególnych ludzi.<br>(...)&lt;/&gt;<br><br>Jedną z zauważalnych cech nowych wierszy jest to powracające sformułowanie <br>"jak dawniej". Poetka z trudem godziła się na nieuniknione rozstanie z tym wszystkim, <br>czym była otoczona w latach swojej świetności, gdy jedynym problemem było odnalezienie <br>właściwej formy artystycznej dla przeżywanych i doświadczanych emocji. Nawet <br>najstraszliwsze ówczesne lęki, jak "groźba" starości, stawały się mniej przerażające <br>po zamknięciu ich w mistrzowskich, czterowersowych "pocałunkach". A jednak pewne <br>sformułowania