oba pułki. Ułani Beliny byli przy Józefie Piłsudskim tym samym, co Szwoleżerowie Gwardii przy Napoleonie. Znalazło to zresztą potwierdzenie w objęciu przez Józefa Piłsudskiego szefostwa pułku z chwilą przemianowania ułanów na szwoleżerów. A kiedy marszałek powracała w 1926 roku z Sulejówka, witały go wierne szwadrony szwoleżerów ppłk. Jana Głogowskiego. Aż trudno się powstrzymać od jakże romantycznej, choć dalekiej analogii ze Szwadronem Elby płk. Pawła Jerzmanowskiego. W obu przypadkach decydującym o wyborze drogi kryterium było przywiązanie do ukochanego wodza. <br>W historycznej mentalności Polaków istniała niewątpliwa niechęć do formacji gwardii. Czas zatarł nasze własne tradycje, a tym najbliższym doświadczeniem była żywa jeszcze pamięć