możliwość niewybierania żadnego z nich, a to jest możliwe jedynie w 'logice <br>paradoksu'. Każdy stan pośredni uznany za środek ma swoje przeciwieństwo <br>i dlatego nie oznacza przekroczenia dualizmu wykluczających się przeciwieństw. O tym, że 'środkową drogą' Buddy Śakyamuniego jest 'absolutnie <br>sprzeczna samotożsamość', świadczy fakt, że nie wypowiedział się on ani <br>twierdząco, ani przecząco w następujących fundamentalnych kwestiach: czy <br>świat ma swój początek i kres; czy Tathagata istnieje po śmierci; czy ciało <br>i dusza są identyczne. Odpowiedzią Śakyamuniego było milczenie. Wydaje <br>się mało prawdopodobne, aby milczenie to miało być po prostu wyrazem <br>agnostycyzmu. Nie wydaje się też możliwe, aby Śakyamuni, dostąpiwszy <br>'oświecenia